Legenda o tome zašto se sveti Beda naziva “časnim”: Na prazno mjesto njegova imena s neba je upisano…
Sveti Beda je u prvim stoljećima nakon njegove smrti nazivan “časnim”, iako se ovaj naslov ne smije miješati sa “časnim” statusom onih koji su na putu prema svetosti. Često će sveci nakon svoje smrti dobiti razne titule ili nadimke, a jedan od njih bio je i sv. Beda.
Ubrzo su ga označili kao “časni”, što je titula koja može biti zbunjujuća, jer suvremeni proces kanonizacije prepoznaje muškarce i žene koji su živjeli herojskim životom kao “časne”. Sveti Beda je vrlo brzo nakon njegove smrti nazvan “časnim”, a nastala je legenda koja je pomogla objasniti naslov. Katolička enciklopedija objašnjava ovu legendu i zašto je sveti Beda nazvan “časnim” piše Aleteia
Čini se da je naslov Venerabilis [Časni] bio povezan s imenom Beda unutar dvije generacije nakon njegove smrti. Naravno, nema ranog autoriteta za legendu koju je ponovio Fuller o “lupanom redovniku” koji je sastavljajući epitaf o Bedi nije uspio dovršiti stih: Hac sunt in fossa Bedae. . . . ossa i koji je sljedećeg jutra otkrio da su anđeli popunili prazninu riječju venerabilis [časni]. Titulu koriste Alkuin, Amalarije i naizgled Pavao Đakon, a važan koncil u Aachenu 835. opisuje ga kao venerabilis [časni] et modernis temporibus doctor admirabilis Beda.
U slučaju svetog Bede, “časni” se jednostavno odnosi na njegovu svetost i karakter, a ne na dio službenog uzroka kanonizacije.
