Sveti Urban I. – papa
Sveti Urban I., Rimljanin, sin Poncijana, bio je sedamnaesti papa, nasljednik pape Kalista I. a vladao je od 222. do 230. godine, u vrijeme rimskog cara Aleksandra Severa. Car je bio tolerantan prema kršćanima zbog svoje majke Julije Mameje, koja je možda i sama bila kršćanka.
Urbana se spominje po mnogobrojnim obraćenjima, a obratio je na kršćanstvo i Valerijana, kasnije supruga svete Cecilije, koju je prema nekim predajama također krstio. Pripisuje mu se i gradnja crkve svete Cecilije na mjestu kuće gdje je bila mučena. Borio se protiv Hipolitovog raskola. Za svoje vladavine posvetio je osam biskupa, pet duhovnika i devet đakona.
Umro je 23. svibnja a pokopan je 25. svibnja u Pretestatovim katakombama. Slaveći danas svetog Urbana, slavimo zapravo tri sveca toga imena. Osim pape Urbana, u to je vrijeme djelovao i sveti biskup Urban koji je umro mučeničkom smrću za vladavine cara Decija (249. – 251.) a pokopan je u Kalistovim katakombama. Zbog istovjetnosti imena štovanje dva rimska Urbana spojilo se je s vremenom u jedno, i to na današnji dan. Kasnije im se pridružilo i štovanje još jednog svetog Urbana, biskupa iz francuskog grada Langresa, koji je živio u IV. stoljeću.
U IX. stoljeću sjećanje na tri sveta Urbana, dva rimska i jednog francuskog, već se je spojilo se u jedno. Ondje je osnovan samostan svetog Siksta i svete Cecilije, u kojem su se čuvale Urbanove relikvije. To se štovanje potom proširilo na Francusku i Njemačku, te na mađarske, hrvatske, slovenske, slovačke, češke i poljske krajeve, a uz njega se vežu mnoge predaje i legende.
