Anđeli ili demoni? — dobro pazi čije ime zazivaš!
Anđeli ili demoni? — dobro pazi čije ime zazivaš! U današnjem vremenu veoma je prošireno raznovrsno štovanje anđela, i mnogi vjernici, kao i drugi, na razne načine štuju anđele. Mnogi katolici štuju anđele više od Krista, te za svaku prigodu ili osjećaj imaju svoga anđela, kao što su anđeo sreće, anđeo novca, anđeo ovoga ili anđeo onoga, što i nije kršćanski.
Ako u internetsku tražilicu upišete anđeli, ponudit će vam se i mnoge »astro« ili pak »tarot« ponude gdje se na veliko piše o anđelima, o anđelima čuvarima.
Također se među katolicima šire i mnoge New age pobožnosti prema anđelima, što nikako nije u skladu s naukom Katoličke Crkve. Među takve sekularne inačice štovanja anđela, svakako možemo pribrojiti svaku »anđeosku hijerarhiju« i nomenklaturu koja nikako nije u skladu s Učiteljstvom i Predajom Crkve. Tako na primjer, ukoliko čak i u trgovinama vjerskog sadržaja naiđete na anđele podijeljene u »hijerarhiju« kao što su »anđeli zraka«, »anđeli vatre«, »anđeli zemlje« i »anđeli vode«, znajte da to nije katolička hijerarhijska podjela anđela, već po svemu više miriši na tipičan New age.
Osim toga, često se može naići na različito imenovanje anđela, te u današnjem društvu imamo već čitav »imenik anđela«, čija su imena uvelike izmišljena, kao i funkcije, a u nekim primjerima se može postaviti pitanje: »Jesu li to anđeli ili demoni?«
Osim tih raznih izmišljenih imena, kao što su: »Afriel«, »Anael«, »Barakiel«, »Gerudiel«, »Asmodel«, itd., često se mnogi anđeli opisuju po funkciji, te je tako »Afriel« opisan kao »anđeo čuvar i zaštitnik djece«, »Anael« je »svadbeni anđeo«, »Barakiel« je »anđeo uspjeha«, »Gerudiel« »anđeo prave mjere«, a »Asmodel« je »anđeo materijalnog obilja«.
No, jesu li to doista anđeli? Jesu li to Božji anđeli? Stoji li Bog iza toga ili nešto sasvim drugo?
U judeokršćanskoj tradiciji poznata su imena samo nekih anđela iz kora Arkanđela, a to su: »Mihael«, koji je nebeski vojskovođa i pobjednik nad Sotonom, ima – kako »priliči« vojskovođi – mač, štit, kacigu, ali i vagu za Posljednji sud. »Gabriel« je Božji glasnik i donosi vijesti od Boga, a u ruci mu je glasnički štap ili ljiljan. On je poruku donio i Blaženoj Djevici Mariji. »Rafael« je bio pratitelj maloga Tobije i izliječio je sljepoću njegova oca. Urijel je »Božje svjetlo« i ima plameni mač u ruci: on čuva ulaz u raj. »Barahijel« je »Božji blagoslov«, a javio se Mojsiju iz gorućeg grma, dok je »Jehudijel« anđeo koji kažnjava i ima trostruki bič. »Sealtijel« je anđeo koji je spriječio Izakovo žrtvovanje, a ruke su mu sklopljene na molitvu. Na kraju te »anđeoske hijerarhije« su anđeli zaštitnici ljudi i Božji poslužitelji.
Također, Katekizam Katoličke Crkve na više mjesta govori o anđelima, te u njem čitamo: »Postojanje duhovnih, netjelesnih bića koje Sveto pismo obično naziva anđelima, vjerska je istina. Svjedočanstvo Pisma o tome je jasno kao što je i Predaja jednodušna.«(KKC 328).
»Krist je središte anđeoskog svijeta. Anđeli su njegovi: ‘Kad Sin čovječji dođe u slavi, i svi anđeli njegovi s njime’ (Mt 25, 31). Njegovi su jer su stvoreni po njemu i za njega: ‘U njemu je sve stvoreno na nebesima i na zemlji, vidljivo i nevidljivo, bilo Prijestolja, bilo Gospodstva, bilo Vrhovništva, bilo Vlasti – sve je po njemu i za njega stvoreno’ (Kol 1, 16). Još su više njegovi jer ih on čini glasnicima svoga spasenjskog nauma: ‘Svi ti, nisu li služnički duhovi, što se šalju služiti za one koji imaju baštiniti spasenje?’ (Heb 1, 14).« (KKC, 331)
Što se pak tiče štovanja anđela u životu i liturgiji Crkve, treba napomenuti kako se »u liturgiji Crkva sjedinjuje s anđelima da se klanja triput svetom Bogu. Ona zaziva njihovu pomoć, kao u molitvi “Smjerno te molimo – Supplices te rogamus” u Rimskom kanonu, ili u pjesmi “U raj poveli te anđeli – In Paradisum deducant te angeli” u Redu sprovoda, ili još u “Kerubinskom himnu” bizantske liturgije, a posebno slavi spomen nekih anđela (Mihaela, Gabriela, Rafaela i anđela čuvara).
Od djetinjstva do smrti ljudski je život okružen njihovom zaštitom i zagovorom. “Svaki vjernik ima uza se anđela kao čuvara i pastira da ga vodi u život”. Već na zemlji kršćanski život po vjeri sudjeluje u blaženom društvu s anđelima i ljudima koji su sjedinjeni u Bogu.« (KKC 335-336)
Budući da judeokršćanska tradicija kao ni Predaja Crkve ne poznaje i ne govori o drugim imenima osim gore navedenih anđela, bilo bi po sebi pogrešno štovati neka bića koja su nam ponuđena pod imenom anđela, jer je pitanje: Jesu li to doista anđeli?
Ukoliko uzmemo samo jedno od imena anđela iz profanog »imenika anđela«, kao što je »Asmodel«, kojeg smo već prije spomenuli, vrlo se lako može doći do odgovora na pitanje: Jesu li to anđeli ili demoni?
Tko imalo poznaje Sveto pismo Staroga zavjeta tada će veoma brzo povezati ovo ime »Asmodel« s imenom starozavjetnog demona »Asmodeja«, jer njegovo ime jest korijen imena anđela »Asmodela«.
»Asmodej« (hebr.אשמדאי, Ashmedai; razoritelj) se spominje u starozavjetnoj knjizi o Tobiji, kao demon koji je opsjeo Saru, Raguelovu kći i ubio joj sedmero supruga, kako bi je imao za sebe. Njoj je u pomoć priskočio mladi Tobija koji ju je uz pomoć arkanđela »Rafaela« oslobodio demonske napasti.
Istina je da je u toj kulturi New agea, »Asmodel« predstavljen kao anđeo, ali je još veća istina da su i demoni anđeli, odnosno pali anđeli.
Prema tome, i u štovanju anđela se dobro i razborito, a ponajprije sigurno, za vjernike pridržavati učenja Crkve, jer Crkva je ipak Majka koja bdije dvadeset i četiri sata nad svojom djecom, nad svojim vjernicima i tako nudi svima jedini pravi i istiniti put posvećenja, koji je po sebi put sigurnosti i razbora, put Isusa Krista.
Stoga, ukoliko me moj anđeo čuvar ne upućuje i ne usmjerava na Krista, ne vodi prema Bogu i ne ravna moj život ka kršćanskom i sakramentalnom životu, tada taj anđeo za mene nije Božji anđeo, nije moj anđeo čuvar, koliko mi god taj isti “anđeo” pomaže da uspijem u ovome životu, jer mi tako taj anđeo ne pomaže da uspijem u onom, vječnom životu…
